Szczynś Boże!
U nos na wilijo słajzi się cołko rodzina!
Przodzi żykomy i łomiymy się opłatkym.
Potyn wiecerzo: momy 3 zupy: wywar z głów rybich, grzybowo ze łazankom i barszcz ze uszkami.
Som 3 kapusty: z grzibami, ze grochym i ze fandzolom.
Ku tymu srogi talyrz ze rybom – roztomajte zorty.
Potyn makowki ze cwibakym i zista ze syrym.
Choinek momy cosik ze sztyry i połno inszych łozdob, stroikow co jo je fest lubia. A jes jeszcze inkszy, fajny zwyczaj – na wilijo i
na świynta wszyske somsiady zapolajom lampiony przed swoim domym. Take sroge. Na Nowy Rok i na Kolynda tyż. Richtig to fajnie wyglondo.
Jo nojbardzi sie ciesza, iże po wiecerzy kolyndujymy do kupy.
Ważne jes co by telewizor boł wyłączony a co by tyż prziszła jako refleksjo. Kejby my zowdy poradziyli sie trefić przy stole i tyż przy nim pogodać, posuchać i posiedzieć cicho. Bo jak Ślązok milczy to wiy o czym godo!
Potyn przichodzi Dzieciontko ze gyszynkami – wdycki się tyż namowiomy co by łone boły skromne! Pamiyntomy tyż żeby przi świyntach inkszym tyż pomoc jakim gyszynkym!
A we piyrsze świynto niy jymy reszty ze wilije ino srogi świonteczny łobiod!
A życza Wom na te Godne Świynta podug tego coch wyczytoł:
Mądrości mędrców, jasności gwiazdy i radości pasterzy!
Niych nom Jezusek błogosławi! J. Kiolbasa